Wikken en wegen
03/01/2017
Ik wik en weeg mijn woorden, het overdenken doet mijn angst om verkeerde afgunst te creëren weg ebben. Mijn persoonlijke mening heeft ook zijn beperkingen en legt soms fouten bloot.
Dat gevoel, die benauwdheid zorgt voor onrust, maar brengt geduld en wijsheid met zich mee.
Ik breng een tikkeltje humor en zelfbeheersing in, probeer al het negatieve te negeren, luister naar de positieve inslag en zorg dan weer om op een ernstige vorm de grenzen van ieders geduld af te tasten. Het brengt vriendschappen in gevaar, al is dit dan ook de kracht om aan te tonen wat het oprechte van vriend zijn is. Het is zoals zon en regen, een mens kan altijd kiezen, zwart of wit. Zij die regelmatig veranderen van mening zijn twijfelaars en dat maakt dromen stuk.
In alle vrijheid, die mening verkondigen geeft vooroordelen en opofferingen om te doen wat je overtuiging doet overstijgen naar een bewuster leven
Nietigheid
4 januari 2017
Overdag lopen zij maar te lopen,
's Nachts dromen zij over hun doen
Ze zien, maar vinden niets
Iets doen is zo een last
Want denken is een groot bezwaar
Ze zouden eens verloren lopen in het niets
Geloven doen zij in hun verloop
Het wagen is voor hen te veel
Helpende hand
12/01/2017
Ik doe wat goed is
Goed voor ieders wens
Een wens voor het welzijn
Ik hoef geen dank
Het gaat niet om mijn geluk
Geluk dat iedereen verdient
Ik breng zo daden
Die niet iedereen begrijpt
Maar voel voldaanheid
Ik geef wat ik heb
Laat denken in mijn ziel
Dat geeft innerlijk gevoel
Ik verheug mij om zij
Die dit alles delen
Zodat een wonder ontstaat
Onbekend
27/01/2017
Ik ben onbekend, lijk onbelangrijk
Zoek mijn weg in dat onbekende
Zie ik daar een bekend iemand
Hij hoeft geen weg te zoeken
Krijgt het zo maar cadeau
Ben ik dan in deze wereld niets
Is er voor mij geen weg naar echt leven
Geef mij ook leven in deze wereld!
Omhelzing
8/02/2017
Hoe meer ik aan jou denk
En dat is niet omdat ik jou ken
Lijkt alles verder weg
Dus is het dit wat ik zeg
Je zoenen is als een bron
Waar jij bent de zon
Jij vraagt mij om meer
En ik ben voor één keer
Je zon in het duister
En als ik je fluistert
Zie ik de glans in je ogen
Die er niet om logen
Je wou iets meer
En dat was voor mij weer
Een teken om meer te denken
Om toe te geven aan haar wenken
Ik liep weg van haar dromen
En dacht na over verloren bomen
En takken die elkaar omarmen
Dat leven bracht om te verwarmen
En hoe meer ik zat te denken
Gaf ik toe aan je wenken
En zo ben ik je leven
Dat ik je zal geven.
Inspiratieloos
12/02/2017
Mijn inspiratie laat mij in de steek
Geen woorden vloeien neer
Gedachten zijn verdwenen
Verdwenen in de verte
Woorden lijken mistig, wazig in mijn ogen
Verhalen zijn spoorloos, gebroken in mijn hoofd
Daglicht is nu donker, een kelder van mistasten
Alles verdwenen in de verte
Geen inspiratie, verdwenen gedachten
Rust is verdwaald, alles kookt naar woorden,
Verdampend in het niets
Verdwijnen in de verte woorden van leegte
Onbetrouwbaar
12/02/2017
De klok tikt steeds verder
En de waarde van het gezegde
Keert op elke wijze weer
Naar onverantwoord gedrag
Door te zeggen wat je gaat doen
En dan doen alsof je neus bloed
Is net of je u eigenwaarde
Wilt verloochenen
Je ogen stralen het steeds uit
Ik ben onbetrouwbaar,
Spreek waardeloze woorden,
Die leiden naar meer leugens
Treinreis
13/02/2017
De treinreis van je leven, leid je naar wat belangrijk is,
Maar loopt niet steeds over hetzelfde spoor
Soms zijn er die wissels, die je brengen naar je bestemming
Zo is het ook met vrienden, zij komen en gaan,
Spelen niet met jouw gevoelens, blijven je koesteren
Langzaam maar zeker maken ze deel uit van je leven
Die treinreis leert je de verscheidenheid van vriendschap kennen
Sommige stappen uit om later weer in te stappen
Zo spoort je reis in het leven verder en ontmoet je
De juiste plekken van je bestaan.
Daadwerkelijk
8/03/2017
Vandaag was ik het wachten moe
Wachten op wat politicus beslissen
Is als wachten op die trein van Leuven
Op het perron naar Antwerpen
En komt er dan een beslissing
Heeft het meestal een omgekeerd effect
Vandaag besliste ik te starten om vooruitgang
Zonder veel woorden, zonder politieke spelletjes
Ik deed geen belofte om deze te stoppen
Of te draaien naar anderen woorden
Daadwerkelijk doen wat goed is voor hen die het nodig hebben
Niet wachten met de gedachte of het lukt
Maar aanpakken zoals het hoort
Vandaag ben ik weer bezig te dromen
Geen dromen van niets doen en te wachten
Voor ik een nieuwe belofte doe, wik ik woorden
Tot er iets is dat realiseerbaar is
Afspraken nakomen zodat verplichtingen worden nagekomen
Niet afgaan in niet nagekomen beloftes
Dan pas voel ik het eergevoel in mij
Verdwalen (in gevoelens)
23/03/2017
Ik zie gevoelens schitteren in haar ogen
Het laat mijn hart smelten en bonkt
Mijn bloedcellen als een stroom naar mijn hersenen
Mijn ziel zie je smeken om dit alles
Over te zetten naar wederzijdse gevoelens
Haar hoop lijkt als hypnose te werken
En smelt samen in een gevoel of wij elkaar reeds bezaten
Ze kijkt hopeloos in mijn ogen om hoopgevende impulsen
De elektrische spanning stijgt ten top naar gevoelens
Geschonken in de vrucht van wijn
Het proeven doet mij watertanden om mijn armen om haar heen
Onze ogen verdwalen in elkaar
Mijn adem wordt zo intens dat de kracht van het kussen niet uitblijft
Hand in hand zetten wij onze levensweg verder
Met versmelting van wederzijds respect
En de hoop naar een vredig leven
Natuur
27/04/2017
De natuur, steeds van dood naar leven,
Bloemen bloeien, bomen bladeren, vogels paren
Het lijkt steeds een wonder.
De natuur verwoest door mens zijn drang
Water is vol olie, afval is als zee
Bomen lijken meer op brandhout.
Weidse heide het heeft geen zicht,
De vuilheid die mensen achterlaten
Gelukkig heb je dan natuurgebieden
Die onderhouden worden door vrijwilligers
Die schoonheid weer doet bloeien,
Zodat vogels weer volop tieren
Planten hun schoonheid laten stralen.
Al is er steeds weer de waakzaamheid
Zodat mens ook die schoonheid niet verbrodt
Verdwalen (in de tijd)
24/03/2017
Verdwalen in mijn gedachte, de weg van mijn ziel,
Hersenprikkels zoeken naar verlangen
Waar tijd alles brengt naar een hogere sfeer
Geen enkel woord omvat de verdwazing
Ver is de weg naar het nieuwe doen
Doen doet denken aan vervlogen tijden
Geen enkele weg bracht de droom nabij
Het eenvoudige leek op een berg van verdriet
Ver was de weg naar een nieuw begin
Verloren tijd verdwaalde in gedachten naar verlangen
Gevat in de geest van eerzucht en zoeken naar bestaan
Ver was de weg naar de liefde
Een sfeer van genot bracht verlangen in mijn ziel
Ver is de weg en toch zo nabij
Ver leek de weg naar het nieuwe doen
Moe
14/052017
Ik ben moe, moe van steeds te wachten
Moe van mijn woorden te verspillen in de tijd.
Moe van wachten zonder verkeerd begrip.
Moe van verlaten levenslust.
Moe van moe zijn om hen die ik begeer.
Moe van afscheid van levend welzijn.
Moe van moeite om mij heen.
Verjaardag
19/05/2017
Verjaren doe je elke dag een beetje
Elk uur, elke minuut, elke seconde,
Tikt de klok van je bestaan verder
Alleen op je geboortedag zie je
De teller van je jaren wijzigen
En op die dag wenst men je
Telkens opnieuw een gelukkige verjaardag
Al word je elke dag een beetje ouder
Het lijkt of een cijfer telt om jarig te zijn
Rondleiding
23/05/2017
Ik zat een ijsje te eten, werd zo blij, dacht aan een den,
een hoge berg met een hoeve vol genot.
Mijn weg ging verder en dacht waarom is hier in hemelsnaam een cel
En zo verkeerd geschreven en wat is nu toch een laer, verbonden
Met een kaste, gekoppeld aan de maat el
Ik liep verder en voelde mij plots een beetje krank,
Zag een piste en voetbalvelden nabij een hoeve alweer.
Ik verplaatste mij verder, wierp mijn blik, zag geen veld,
Maar een cultuurcentrum opdagen.
Ik vervolgde mijn weg en liep via het kerkplein weer een straat in
Keek verbolgen rond want zag geen beren en waar is nu weer ‘t rode
Gelukkig bevond ik mij in een dreef
Liep door denkbeeldige vennen zonder bos maar in een laan
Mijn weg ging verder en plots bevond ik mij in een klein, al vond ik deze wel een grote hof,
Eindigend als laan uitmondend in iets wat ik weer niet zag,
Waar is toch die pelgrim in deze straat.
Toch niet getreuzeld want mijn hoop was nu gevestigd op die oude, maar meer dan waarschijnlijk dat mooie kasteel, mijn hoop viel weg en deed het maar met die laan.
Och dan maar verder naar de voetbalvelden en daar zal ik wel Eisenhower ontmoeten in die laan.
Weer was ik teleur. Hoe moet ik nu verder en dacht dan zal hier ook wel geen Guido Gezelle, Hendrik Conscience, of zelfs een kardinaal Mercier zijn, maar wat was ik verbaasd als ik ook telkens door een laan moest.
Welkom
13/06/2017
Welkom, welkom in mijn wereld
Gefilterd in het heden
Geleerd uit het verleden
Gemaakt naar een toekomst
Geschapen uit mijn droom
Geschreven in mijn hart
Gegroeid zoals een roos
Geloven in alle geluk
Gepijnigd door de mensheid
Gevat geven geeft geluk
Haiku
14/06/2017
Zomers hemelblauw
Brengt glimlach op je gelaat
Zon hoeft geen regen
Leeggezogen
15/07/2017
Bij het einde van onze carrière
Plaats men je zomaar
Onder het vuilnis
Schuift men een kraan dicht
Totaal onverwacht worden wij genageld
Ben volledig mijn trots kwijt
Probeer het te vatten
Ons enige voordeel is nu weg
Schuift maar meer naar je toe
Tot het winstbejag jezelf de das omdoet
Boven aan de top
Plaats men steeds asociaal gedrag
Over het werkritme van ons heen
Sluit men de geldbeugel verder dicht
Teken zo je privé-leven uit
Ben nog positief in deze tekst
Probeer niet te haten
Om het werk dat ik toen leverde
Sociaal maken jullie al zoveel stuk
Trouw aan deze gewezen job ben ik voorgoed kwijt
Vredig bestaan
20/06/2017
Verdraagzaamheid is de eenzaamheid van deze moderne tijd,
Waar respect verwaterd in ons egoïsme doen
En de hoop verbrand in ons vredig bestaan
Waar oorlog de wereld verzwakt in het barbaarse,
Waar mensheid zich verlaagt tot het onbestaande
En de hoop verbrand in een vredig bestaan
Vrede is een utopie dat het verlangen ondermijnt
Naar rust van stilte, geen kogels om je heen
En hopeloos hunkert naar dat vredig bestaan
Droomwereld
20/06/2017
Dromend door de dag gaan brengt bloeiende levenslust
In een gevlinderd hart, zonder zichtbaar gevoel, naar wat je verwacht
Die levenslust laat een lach van genot, verwarmd de geest van het innerlijke
En droomt de weg naar een gevoel in het oneindige
De sfeer in je lichaam doet de kracht toenemen naar verbondenheid,
Van top tot teen en laat vertrouwen uitstralen
Je ogen verkondigen even je onfeilbaarheid en schitteren naar een wereld vrij,
De droom van een ontastbaar bestaan, zonder einde
Die droom doet de dagdagelijkse taken smelten, brengt een wereld van vrede,
Verzadigd veilig voelen voor verlies van verleden tijden
En is dat dromen zo onecht, geloof het overkomt je ook weleens,
Het voelen van onverslaanbaar bestaan
Woord-spel
25/6/2017
Even weven, even geven, even beven, even leven,
Weven, geven, beven, leven.
Woorden weven, giften geven, bazig beven, lonend leven
Wanneer ik met woorden speel, denk ik dat ik kan weven,
Giften brengt mijn gedachte weer bij geven,
Het bazige leidt mij naar beven,
En loon komt steeds voor leven.
Levend weef ik bevend giften in mijn leven
Eens het beven leven weeft,
Brengt de gift lonend leven
Woorden weven giften bevend leven
Is de woordspeling nu al rijk,
Eens komt de gift van leven
Niet bevend wevend in ieders geven
Vers ode aan Will Tura
15 juli 2017
Zaterdagavond, ik voel mij boven de wolken,
Zelfs de noordenwind brengt mij de vreugde van een winnaar
Het leek een rare droom, waar hemelsblauw
Mij hopeloos liet rijden op de ring rond Brussel
Ik vroeg 20 minuten geduld om de zorgeloze dagen
Voor het leven zonder muziek
Verloren droom
16/07/2017
Ik kan over alles spreken
Maar ben veel te verlegen
Woorden kan ik schrijven
Maar gaan veelal verloren
Daarom blijft het bij dromen
Ook al is er geen werkelijkheid
Ik ben soms aan het woord
En haspelt mij er doorheen
Alsof spreken dan het boze is
Daarom loop ik meer te dromen
Over toekomst met wat werkelijkheid
Zit hier nu zonder woorden
Het spreken is nu uit
Schrijf maar verloren letters
En droom een droom
Zonder maar te dagdromen
En kan ik dan weer spreken
Zonder het verlegen
Vloeien ook de woorden
Uit mijn verloren tijd
En hoef ik niet te dromen
Want dat is nu werkelijkheid
Vertrouwen
14/08/2017
Vertrouwen maakt de leugen
Over de waarheid van verdraagzaamheid niet
Tot het goed gelovige in onwaardigheid
De leugen is om menselijkheid te bannen uit je gevoelens,
Die het zorgzame naar boven brengt
Het biechten van de waarheid geeft de zonden
De onwetendheid om juist te handelen
Zodat ontrouwe gevoelens de weg nooit vinden
Verlangens ontmoeten de weg naar onvolmaaktheden
Zien de oorsprong van ongenietbare fases
Waar kwade wegen de degens kruisen
Verdwaal maar
14/08/2017
Verdwaal maar in mijn ogen
Zij schitteren de zon in je leven
Verdwaal maar in mijn dromen
Zij vervullen al je wensen
Verdwaal maar in dit leven
Zij maken jou tot dat wezen
Verdwaal maar in onze toekomst
Zij geven jou dit bestaan
Verdwaal maar in het verdwalen
Zij laten dromen leven in mij
Leven in…
21/08/2017
In het leven heb je vrienden,
Niet noodzakelijk waar je iets mee bindt
Veelal vind je ze erg zeldzaam
Maar als je er een hebt wees dan zorgzaam
Het zorg voor blijheid en kracht
Te weten het is een soort macht
Al is vriendschap soms breekbaar
Vertrouw op wat je reeds hebt
Trouw
22/08/2017
Op een grijze zaterdag reed een kever
Met twee zonovergoten harten het plein op.
Handgeklap verwelkomde het koppel
Ze bestegen de trappen naar de ceremonie zaal.
Na de nodige plichtplegingen werden ze geregistreerd
In het boek van trouw.
Nu gaan ze door het leven als man en vrouw
Zoeken
28/08/2017
Elk jaar keer je weer en is het zoeken geblazen
Al fietsend de natuur aanschouwen,
Huizen gedetailleerd bekijken,
Foto’s met de werkelijkheid vergelijken
Discussiëren over is het nu juist of niet.
Verplaatsen van locatie tot locatie,
Kilometers vreten met een lach.
Vergeefs je tijd verliezen op bepaalde plaatsen
Waar geen foto te vinden is
Elk jaar opnieuw tracht je alles te vinden
Op hoop geen fouten te maken
En vind je dan alles is er weer die schiftingsvraag
Nu is je geluk niet meer in jou handen
Telkens weer doe je mee en voel je u gelukkig
Dat KWB weer voor jou ontspanning zorgt
En tijdens die zoektocht leer je nieuwe vrienden kennen
Help je elkaar soms bij het zoeken
En denk je niet of je eerst of laatst bent
Wat zijn Fotozoektochten toch leuk
Persoonlijk
29/08/2017
Het begon in 1973, het dromen begon
Verhuizen van Mechelen naar het groene Bonheiden
Deed verleden verwelken, een liefde ontsproot,
Het deed mijn hart neerschrijven
Gelegen in het verleden, geborgen in het hart
Geschreven in het zand, gebleven in mijn droom
Verleden geborgen, dromen geschreven
Vriendschappen verdwenen, liefde ontstond
Samen omarmen, zalig geluk
Verloren verleden, genot in heden
Omarmde toekomst, gegeven genot
Vriendschap ontstond, liefde verwarmd
Bouwen bepalen, groots gegrepen
Jaren verjaren, kinderen kwamen
Voeden vrijwaren, groei ontstond
Vrienden gekregen, liefde luiden
Wie schrijft, die blijft
1/09/2017
Bonheiden/Rijmenam, het is veel meer dan men denkt
Het cultuuraanbod groeit er steeds verder,
Velen staan versteld te horen wat het biedt
Een van hen zijn wij, dichters2820,
Gegroeid door het insturen van gedichten,
Gevormd door enthousiaste mensen,
Verwezenlijk, met de medewerking van de cultuurdienst,
Zijn er zes gedichten die pronken in het straatbeeld
Door de medewerking van het Davidsfonds,
Konden wij onze eerste bundel uitbrengen
Op de gedichtendag werden enkele gedichten gebracht
Nu is er onze tweede bundel “50 van bij ons”,
Met teksten, gedichten en foto’s, over ons dorp
Bonheiden/Rijmenam.
Daar blijft het niet bij, want op 23 november 2017 om 20u,
Brengen onze dichters hoopvolle gedichten in de
Bib van Bonheiden
Zoals je ziet, wij staan niet stil, want er staan nog projecten in de wachtrij.
Iedereen die een beetje schrijftalent heeft, kan zich bij de groep Dichters2820 voegen
Neemt dan contact op, zie informatie http://www.dichters2820.be , bij de contactpersonen
Donkere dagen
4/09/2017
De donkerste dagen doen de duisternis in mijn hoofd verlichten
Naar zonnige gevoelens van opluchting
Eens de verlichting er is, is mijn hoofd volledig leeg en
Dat doet mij zakendoen die het onmogelijke overstijgen
De donkerste dagen van het jaar zijn niet de ongelukkigste
Daar geluk niets met donker te maken heeft
Zomerzondagen
5/09/2017
Als muziek de weide vult
Is er een sfeer die je hult
Naar ontspanning van je ziel
Wanneer de drank dan vloeit
Is er net of er iets open bloeit
Zodat stemmen zich verheffen over de weide
En zingend je mee voert in de sfeer
Eens je honger ook is gestild
En de avond nadert zijn finale
En de kinderen in het springkasteel zijn voldaan
Komt er weer stilte over de wei
De Zomerzondagen zijn dan ook een feest
Stem verhaal
6/09/2017
Plots was er een stem
En dacht: “voor wie is die bestemd”
Later kwam er dan een verhaal
Toch niet in een volle zaal
Het duurde voor het besef
Wat heeft die toch een lef
De dag was nog geen avond
Dus sloot maar een verbond
Verveelt met wat er was te horen
Maar wou ook niemand storen
Zo bleef alleen nog maar die stem
Dus was er drang naar de pen
Schreef wat er niet was te horen
Zodat ieder bleef in het verhoren
Wat ook niemand kon bekoren
Plots was er dan weer dat verhaal
Dat bracht naar meer kabaal
En voor er was het besef
Stond die stem in een verhaal
Ik vraag jou sorry
07/09/2017
Voor het verkeer dat in een doolhof
Geleid wordt in een trechter zodat
Gecentreerd co2 rijkelijk vloeit
Voor het creëren van minder bos
Voor bomen die meer opduiken
In het straatbeeld van ons dorp
Voor de vallende bladeren die
De riolen overvloedig vullen
Voor een fietsroutestraat die
Omgetoverd is in een fietsstraat
Voor de fietsstraten die uit de
Grond verrijzen, maar sommige
Fietspaden erbarmelijk slecht zijn
Voor het denderende verkeer dat
Wordt omgeleid naar de fietsstraat
Bij meerderen evenementen
Voor de groeiende bloei van verkeerslichten
Voor de creatie van onveilige fietsstraten
Voor de inspraak van burgers maar
Beslissingen reeds zijn gevallen
Voor het denken, doen en dan pas nadenken
Toch voel ik mij gelukkig in dat dorp
Van het zogezegde geluk
Droom maar
07/09/2017
Droom jij ook eens van een natuur in het groen
Maar dit is niet waar het mij is om te doen
Want soms is het groen lachen mij zo nabij
Als ik zie het verdwijnen van dat wat wij ademen
Droom jij ook eens van het nieuwe in ons bestaan
Al laat het weer een ader na van al dat materiaal
Er is zoveel dat niet voor jou is bestemd
Toch wilt iedereen steeds meer van al dat gevaar
Droom jij ook eens van een vredige omgeving in je buurt
Breng dan eerst vrede in je eigen zijn
Laat het voort vloeien naar ieders hart
Zo kom je vlug naar de ziel van het bestaan
Vervlogen
8/09/2017
Dromen uit leven
Vervlogen onder de zon
Brengt regen nabij
Geschrokken door die tranen
Ontstond een nieuwe wereld
Een wereld gericht
Naar herstel van inzichten
Zonder te breken
Naar die onverschilligheid
Voor de liefde naar elkaar
Gegeven woorden
Brengen juiste gevoelens
Zonder veel afbraak
Aan wegen zonder lijden
Voor verlies van iemands haat
Hij
12/09/2017
Hij schrijft wat hij voelt
Hij doet wat hij denkt
Hij botst door wat hij zegt
Hij is de zeggende denker
Hij loopt als een koning
Hij stapt als een dwaas
Hij zingt als een vogel
Hij is de verlegen dwaas
Hij preekt over wat hij gelooft
Hij zwemt over wat hij verdient
Hij kruipt over wat hij bezit
Hij is de bezitterige verdiener
Hij vecht om zijn leven
Hij gelooft in de hemel
Hij maakt de draai in zijn bestaan
Hij geeft wat hij bezat
ODE
Ter nagedachtenis van Alfons Saenen
20/09/2017
Spreek ik je nu aan als ridder en officier in de Leopoldsorde
Of als commandeur in de kroonorde
Dit in de schaduw van het verleden
Maar geborgen in het heden
Je zorgzame leven zag het daglicht in Zonhoven
Dat werd beloond met een eremedaille uit Rusland
Voelde de behoefte aan van beweging
Ontsproten met een atletiekpiste en turnzaal
Dit in de schaduw van het verleden
Verwoord naar het heden
Je was burgemeester zo’n 25 jaar
En leerde je kennen als burgervader en ere-voorzitter
Zo voor eeuwig in het hart
Dit uit de schaduw van het verleden
Niet verdwenen in het heden
Terugblik
25/09/2017
Het leek een verre weg, een weg ver in de tijd
Een tijd die terugkeerde in je herinneringen.
Het kind dat lachte om al wat leefde, verdrietig voor de angst van verlies
Je optimisme bracht leven, gevuld met de gave om anderen gelukkige te maken
Jouw stiltes kwam over als de ziel in je ogen, die anderen nooit begrepen
Dat sportieve leven bracht je naar een heden, gevuld met geluk,
Met steeds die stralende ogen die je bleef overbrengen naar een wereld zonder angst
Nu je ouder bent lijkt het of de tijd nooit stilstond,
Je keert weer in die herinnering waar je eerste bewegingen aarzelend waren.
Geluk & verdriet
26/09/2017
Zon is de sleutel
Voor geluk in ieders hart
Het brengt steeds vreugde
En ben je soms verdrietig
Wolken verdwijnen steeds weer
Depressie
27/09/2017
Nachtrust verstoord, dromen verworpen
Dagen onzeker, middagen zonder eten
Het ritme verbroken, traagheid primeert
Ogen vol tranen, hart was gebroken
Verstoord onzeker, gebroken verworpen
Ziel zocht lach, gepijnigd hoofd
Wereld onteigend, zon verscholen
Woorden die stokten, leven leek moeilijk
Daden ontmoedigend, benen als steen
Lichaam verwelkte, armen vol stijfheid
Pillen genomen, lippen onbewogen
Tong verkleurde, lijkbleek de geest
Eindelijk hoop, de lach is weer
Daden verholpen, ogen die blonken
Leven bewoog, wereld verholpen
Blijvend gemoedsrust, zon keerde weer
Nieuw bestaan
11/10/2017
Droom je mee over de wolken heen
Waar blauw de oceanen kleuren als weleer
Het grijs verdwijnt, daar geen voertuigen de lucht vervuilen
Groen rust verbindt omdat geen bomen verdwijnen
Maak mee de droom van een nieuwe wereld
Waar geen kogels vliegen om ons heen
En haat verdwijnt in liefde
Zodat alles om ons heen groeit in weelde
Is dit de droom der dromen
Gevat in enkelen zinnen
Verwoord door woorden
Om nieuw bestaan te winnen
Langzaam gaan
13/10/2017
Langzaam gaan doet mij denken aan de tijd van uitstel
Toen het moment kwam om de afspraak naar waarheid te brengen
Bleek dat langzaam mij de das om deed
Ik greep vergeefs naar woorden om alles recht te trekken
En wat ik ook probeerde onze afstand werd groter en groter
Nu denk ik aan die tijd en neem als conclusie
Dat langzaam nooit in mijn weg mag staan
Ik greep naar mijn pen, zocht naar woorden om een wonder
Drukte mij uit als een kind dat graag dat snoepje wou
En bereikte mijn einddoel
Langzaam gaan maakte het uitstel van de waarheid
Mijn pen tot mijn vriend en bracht dat snoepje
Vlugger naar daar waar anderen steeds langzaam gaan
Storm
24/10/2017
Er giert een storm over mijn gelaat,
De wind blaast mijn haren als golven heen en weer
Regendruppels doen mijn ogen tranen.
Langzaam zakt mijn gemoedsrust naar het vriespunt,
Enkel de zon kan zorgen voor ontdooiing.
Het lijkt of mijn lichaam overgaat naar een regenboog.
Een nieuwe zondvloed doet mij denken aan zonniger dagen,
Zoals die hittegolf die een lach toverde en de koelte verdreef van dat verdriet.
Een sneeuwstorm doet mij wit worden in een orkaan van ongeloof
En doet mij wegebben naar het oog van deze storm.
Het brengt veel gedonder over mij heen en het bliksemt mij weg naar de realiteit.
Daardoor zie ik de sterrenpracht die het rillen van mijn lichaam doet verdwijnen,
Zodat de grote beer zich verenigt met de kleine beer.
Het maanlicht vergemakkelijk het zoeken naar de wedergeboorte.
Ijspegels verdwijnen naar dauw rond mijn ogen.
Geen windhoos is nu nog te bespeuren.
Het geluk van weleer is weer weer.
Mijn ogen laten de zon schijnen in een hart.
Ik geef de warmte door aan zij die weten dat een storm nooit voor eeuwig is.
Wintersfeer
10/11/2016
November. Het sneeuwt aan zee
Het doet verlangen naar een witte Kerst
De geur voor een feestelijke maaltijd
Doet het water in de mond komen
Ik duik in de warmte van mijn muts
Het lijkt of de natuur stil staat
Enkele meeuwen overschouwen
De leegte over de dijk.
Een wandeling doet mijn neus rood uitslaan
Mijn handen verstopt in wanten.
Een verdwaalde sneeuwbal mist mij op een haar na
Het tovert een lach op mijn gelaat
(Oordelen)
15/11/2017
Geluk komt niet door vooroordelen
Oordelen doe je pas na beoordeling...
Liefdesdromen
25/11/2017
Als de regen blaast in je aangezicht
Maar heel je wereld is een feest
Dan maak ik deze tot de mijne
Als de avond valt en de schaduw
Komt over je heen zorg ik dat er
Geen tranen komen in je leven
Als ik van oceanen een wereld maak
Zo helder als een blauwe hemel
Komen zonnestralen je verwarmen
Als bloemen nooit zouden verwelken
En blijven bloeien een heel leven
Dan zouden zon en water één zijn
Als dromen je de weg wijzen
En dagdromen werkelijk worden
Is nacht en dag voor jou verbonden
Nadenker
27/11/2017
Als zon regen was
En regen zon
Zou de wereld dan gelukkiger zijn
Schrijven
29/11/2017
Wanneer schrijven een karwei wordt
Omdat letters verkeerde woorden vormen
Zullen die zinnen daardoor niet zorgen
Voor het afbreken van sommige normen
Wanneer dat schrijven zich vertaald
In een schets van overbetaalde letters
En de alinea’s een strofe maken
Zodat dit maakt het mooie van iets beters
Wanneer schrijven voldoening schenkt
En woorden vloeien zonder zorgen
Dan heeft die betekenis van beelden
Een situatie hierin geborgen
Mijn zolder
04/12/2017
Mijn zolder, alles verdwijnt erop. Afgedankte artikelen. Na een tijdje lijkt je zolder meer en meer op een containerpark. Verouderde televisie toestellen, oude computers, alsook je vroegere studieboeken.
Toen ik eindelijk besloot eens grote kuis te houden, dacht ik hoe begin ik hieraan.
Mijn eerste oude studieboek dat ik in mijn hand nam, bracht onmiddellijk enkele herinnering mee.
Het deed mij denken aan hoe ik met de leraar zijn voeten speelde. Hij vroeg mij een zin te lezen.
Ik die meestal een soort rebel was, dacht onmiddellijk hier ligt een kans. Ik knipoogde naar mijn medestudenten en die wisten onmiddellijk daar gaan we weer. Het was een Engelse tekst en ook al wist dat ik de k in know niet moest uitspreken vertikte ik het en sprak deze steeds mee uit. De leraar begon zich zenuwachtig te maken en hoe zenuwachtiger hij werd hoe duidelijker ik de k mee uitsprak. Ondertussen fluisterde ik de juiste uitsprak toe aan mijn medegebuur.
Ha, daar een van mijn opstellen Nederlands. Ik las er enkelen en ja hoor daar vond ik weer een van die zinnen die mijn leraar volledig afbrak. Hij luidde als volgt: de slang liep als een hond door de woestijn. Inderdaad een slang loopt niet en de vergelijking met een hond begreep hij niet.
Waarschijnlijk had deze leraar nog nooit gehoord van waanbeelden, die ik op deze wijze beschreef. Ik kreeg voor dat opstel 3 op 20. Moest het herschrijven maar ik vertikte het.
Hoe meer ik mij verdiepte in het verleden van mijn schooltijd, kwam ik tot de conclusie, dat ik er mijn tijd verdeed. Ik had toen al mijn ideeën hoe ik mijn toekomst zou invullen. Spijt, nee heb ik nooit gehad.
Nu jaren later schrijf ik gedachten neer, voel mij meestal voldaan. En de zolder zal steeds meer herinneringen oproepen
Stille weg
4/12/2017
Je liep langs stille wegen, de zomer zo nabij, en liet je tranen vloeien om de schoonheid van vervlogen dagen. De weg versmalde naar weinig eeuwigheid. Het vertelde je verdriet. Die weg liet je de zwartheid zien van je ziel.
Ik volgde jou verhaal en zag de treurigheid ervan in. Niks bracht je op anderen gedachten, verder kon het niet.
Dagen later betreur ik mijn gebrek voor steun . Nu droom ik weg en zie je steeds in mijn gedachten. Vele jaren later blijft het spoken in mijn geest. Was haar liefde voor jou op?
Bracht ze jou naar die hel?
Het tafeltennissen is nu voorbij. Mijn speelpartner speelt nu een ander spel. Geen bal vliegt nu naar mijn pingpong bat. Enkel zie ik jou helpende hand in mijn herinneringen.
Nu loop ik langs stille wegen en geen zomer gaat voorbij zonder de schoonheid van jou dagen
Tweestrijd
10/12/2017
Twee mensen voor heel even
Vertrokken zonder het te weten
Naar een verloren droom
Die wegebde als een stroom
Van ongenoegen uit een verhaal
Gedwarsboomd door meermaals
Te geloven in die leugen
Ook al zijn er geen vleugels
Van waarheid in die woorden
En dat bracht hen naar anderen oorden
Zodat ze nu lopen te knarsetanden
Omdat geen van beide wilt branden
In het geven van wat liefde
Die toen even hun hart kliefde
Decemberfeesten
12/12/2017
Decemberfeesten
Brengt mensen telkens samen
In wereld vrede.
Eetfestijn is geen geluk
Als je het niet met ieder deelt
Dromen zijn nooit af
Wanneer honger altijd blijft
In vechten voor brood
Laat toch meer liefde vloeien
En geeft eenzamen een deel
Weet wat je ook geeft
Het doet je hart openbloeien
Naar zon voor elkeen
En zo zullen die feesten
December vreugde geven
Familie
13/12/2017
Met mijn familieleden is het altijd feest
Of denk ik dit alleen maar in mijn geest
Mijn oudste broer trok naar een ver land
Is het zo dat hij ontvlucht zijn verstand
Een tweede woont nu hoog
Is veranderd met een grote boog
Een andere leeft beschut
Maar werkt zich steeds in een put
Mijn zus woont in een steeg
Al lijkt het meer op een verdwenen dreef
De jongste huist ergens eindigend op beek
Geen enkel woord is nu zo bleek
En ik, ik beschouw mij als een pispaal
Gelukkig met een hart dat straalt
Vogel...
14/12/2017
Ik wou dat ik een vogel was,
Dan kon ik eens uitvliegen
Zonder mensen te kwetsen...
Mengen van titels(uit mijn bundel “Droom je wereld met mij mee)
22/12/2017
Langzaam gaan bracht mij naar een afgrond, die mijn kalmte uit mijn werkelijkheid naar een hogere sfeer bracht. Het herschrijven deed de hersenschim van het geduld overwinnen, toch het naïef zijn kon de nostalgie niet ontwijken. Die tijd zorgde voor roddels die mij leidde naar het paranoia zijn. De warmte zorgde voor het mengen tot een spraakgebrek. Mijn binnenverzet hoefde geen wacht te maken om de schrijffouten, van wie schrijft over bloeiende liefde aan zee. Een traan in de duisternis liet de erfenis van die droomjob uit mijn kindertijd leegte zonder geluk vinden. Was dan dit bondig het einde en kon ik nu stilte bouwen, zonder te bekritiseren van een groots houden van. Het hemelsblauw gaf hemellicht en hoofdrust. Het klieven van jij en ik werd geen ik zonder jij en zorgde voor een levensreis van liefde en levenswijsheid. Geen misleiding in mijn liefdeshart, volledig natuur maar toch niet perfect. Het openbloeien in die nieuwjaarswensen zorgde voor opstaanhumor zonder boosheid. Met altijd een roos die mij doet doldraaien in het schrijven van een droom. En ik denk, wacht en zie de roos als een droompje zonder einddoel
Kerstmis
24/12/2017
Ieder jaar opnieuw viert men kerstmis. De geboorte, symbool van vrede en verzoening. Maar hoe hypocriet kan je als mens zijn, als juist deze symbolen altijd weer als een slag in je gelaat geslingerd worden. Want kerst is niet alleen zoveel mogelijk eten en drinken. Het is tevens een hand reiken naar datgene wat de mens dagelijks stuk maakt. En om alles nog volledig te maken zijn er zeven dagen later nog die nieuwe persoonlijke wensen.
Mijn wensen voor kerst en het nieuwe jaar zijn eenvoudig maar tevens zo moeilijk: ik wens dat ieder van ons tot vrede en verzoening komt. Mijn wens is dus meer een droom.
Welkom
27/12/2017
Eens was je er voor mij
Maar je laat mij nu in de kou staan
Je was als een boom zonder blad
Die in de tijd gebleven bent
En die ik omarmde
Als een bloesem die niet sterft in mijn hart
Het lijkt alsof je nu stilaan verleden bent
En wanneer ik kijk in dat verleden
Herinner ik mij jou als een stroom van dromen
Nu sta ik daar te turen naar een nieuwe toekomst
En kan niet anders dan zeggen
Welkom 2018
Muziek
29/12/2017
Muziek brengt golven in mijn oren
Die de illusie overbrengt naar
Een morgen die ooit zal komen
Dan zal ze weten hoe veel ik van haar hield
En weten dat kwetsen niet mijn oordeel was
Muziek klinkt soms droevig
Als de weg naar verleden doordringt
En soms alles afsloot naar verder geluk
Van dromen naar een toekomst
Zonder zorgen in het bestaan
Muziek brengt vreugde in een wereld
Van dansen over geluk heen
Naar geloof in vrede voor iedereen
En geeft mij al mijn dromen
Van weleer weer terug
Eindejaar
30/12/2017
Langzaam tikt de klok naar een nieuw begin
En voor je het weet ben je vertrokken
voor 12 nieuwe maanden
En telkens weer heb je van die wensen
Die telkens wederkeren
Alsof het nieuw begin het oude lijkt
2018 is het nieuwe jaar met dezelfde maanden
Die ingevuld worden naar je doelen
En laat je wensen in vervulling gaan
Zodat later met het nieuwe begin
Anderen wensen uitgesproken worden
'